Aangekomen in Zanzibar, hakuna matata!

Mijn eerste verhaal vanuit Zanzibar, een week na aankomst.

Mijn vlucht ging redelijk, ik moest rennen voor mijn overstap en eenmaal aangekomen in Zanzibar ontbrak er een koffer. Deze was gelukkig de volgende dag wel al gebracht. De eerste week is voorbij gevlogen, ik heb heel veel indrukken op gedaan en ben inmiddels al redelijk gewend aan het leven hier. Hier aangekomen voelde ik meteen een fijne sfeer en de lokale mensen zijn erg vriendelijk. Dinsdag heb ik de kinderen voor het eerst gezien, en wat was dat leuk!

De eerste dag heb ik met de meervoudig beperkte kinderen gewerkt. Ik heb toen vooral veel uitleg gekregen over het dagritme. Zo krijgen twee jongens, Hassan en Awesu dagelijks fysio oefening. Zij kunnen beiden hun spieren niet gebruiken en deze worden soepel gehouden door vooral het rekken en strekken. Verder waren vandaag Samir en Abanur er. Abanur heeft het syndroom van down en Samir is halfzijdig verlamd. Het was erg leuk om deze kinderen te leren kennen en na vervolgens nog twee dagen met hen gewerkt te hebben weet ik waar zij zich op dit moment bij More Africa in kunnen ontwikkelen.

Ik heb ook twee dagen geholpen bij het speciaal onderwijs. Dit was weer heel anders, maar ook ontzettend leuk. De kinderen hier hebben een geestelijke beperking. Twee kinderen door het krijgen van malaria op jonge leeftijd, ik wist niet dat malaria deze gevolgen kon hebben. De kinderen zijn erg leergierig en op hun eigen manier erg enthousiast. Erg leuk was om in deze week al de vooruitgang te zien van Mbuki, een jongentje met het syndroom van down. Ik zag hem steeds meer uit zijn schulp kruipen en elke dag werd hij steeds een beetje vrolijker.

Ik vond beide groepen ontzettend leuk om te doen en merk dat ik echt voldoening haal uit het werk. Het is mooi en soms ontroerend om de kinderen zo vrolijk te zien. Ik hoop dat ik snel de taal wat beter ken, zodat de kinderen mij wat beter begrijpen en ik hen.

Na deze week ken ik de andere vrijwilligers hier wat beter en ben ik meer bekend met de dagelijkse dingen hier. De eerste dagen sliep ik nog niet echt goed omdat mijn kamer redelijk gehorig is en ik geen ramen heb, maar gewoon een open gat. Ik heb wel bewust voor deze kamer gekozen, omdat ik het op deze manier nog ‘echter’ vind. De plaats waar ik woon is verder simpel. Een klein keukentje, en buiten een fijne plaats om te eten. Douchen kan alleen koud, maar dat wende al snel.

In mijn eerste weekend ben ik met Anne (heel toevallig) naar Stone Town geweest. Dit was erg leuk en we hebben veel gezien. We begonnen met de Spicetour, Zanzibar staat erg bekend om zijn specerijen. Hier zagen we onder andere sen vrucht waarmee je lippenstift kon maken, groene peper, kaneelbomen, ginger, lemongrass, vanille, almond, cacoa, kokos en nog veel meer. Van de gids kregen we echt de meest toeristische versieringen: een krans, armband, ring en tas gemaakt van bladeren. Aan het eind van de tour mochten we fruit proeven, dit was super vers en dus ook echt ontzettend lekker. Vervolgens kregen we een lokale lunch waarbij allerlei specerijen werden gebruikt. Na de Spicetour zijn we afgezet bij ons guesthouse wat voor 15 dollar per persoon echt super netjes was! We zijn toen zelf de stad vast gaan verkennen.

We kwamen uit bij de Ferry. Hier was een lekker restaurantje waar we wat hebben gedronken en lekker Calamaris gegeten hebben.

Om 15.00 uur kwam onze gids voor de City tour. We begonnen onze tour richting de eerste markt. Hier hebben wij hele lekkere roze vrucht/snoepjes gekocht. Daarna zijn we verder gelopen door kleine straten. We kwamen uit bij de volgende markt. Dit was een vlees/vis markt. Dit zag er erg vies uit en het stonk ontzettend, vlees en vis lag ook gewoon overal op de grond. Vissen werden geveild om vervolgens doorverkocht te worden. De volgende markt was een kippenmarkt. Dit was ook niet echt de prettigste ervaring. Vooraan al geslachte kippen, met daarachter de nog levende kippen in alle soorten en maten. Na de kippenmarkt zijn we verder gegaan. We kwamen uit bij de slavenmarkt. Dit was erg indrukwekkend. Er staat een kathedraal op de plek waar vroeger de slavenmarkt bestond. We zijn in een kleine ruimte geweest waar alle slaven werden opgesloten om te testen hoe sterk ze waren. Dit was erg akelig om te zien, Na de slavenmarkt zijn we naar een plek gegaan waar gezinnen werden opgevangen. Hier waren 20 kamers waar 20 gezinnen verbleven. Ondertussen zagen we erg veel leuke winkeltjes. Hier zijn we maandag naar terug gegaan, ik denk dat we wel in 100 winkeltjes zijn geweest. Ik had me voorgenomen om niks te kopen, maar heb toch twee hele leuke handgemaakte bordjes gemaakt met hakuna matata (geen zorgen) en lala salama (slaap lekker). Zondag hebben we nog lekker tapas gegeten in stonetown, en maandag na het shoppen gingen we weer terug naar Jambiani. Een nieuwe werkweek staat weer voor de deur, ik heb er zin in!

xxx Anne